درباره عارضه جارویی شدن یونجه و راههای کنترل و درمان
جارویی شدن یونجه (Alfalfa Witches Broom) ، یکی از بیماری‌های شایع مهم یونجه در مناطق گرمسیر است که تعداد چین‌های برداشتی را به شدت محدود و محصول را دچار افت شدید کیفیت و کمیت می‌کند. این بیماری در عرض‌های جغرافیایی بالاتر به شدت محدود است و اکثر خسارت آن مربوط به نواحی نیمه بیابانی نظیر استانهای اصفهان و یزد است. همانند تمام بیمارگرهای فایتوپلازمایی تنها راه کنترل این بیماری مبارزه با زنجرک های ناقل در مزارع است و در صورت ابتلای بوته درمان قطعی تقریبا برای آن وجود نخواهد داشت.
عامل عارضه جارویی شدن یونجه
عامل بیماری جارویی شدن یونجه یک فایتوپلازما است که توسط زنجرک ها منتقل می‌شود. در اثر بیماری بوته‌ها حالت ایستاده و با شاخه‌های فراوان پیدا کرده، قدکوتاه می‌شوند و به زردی تمایل پیدا می‌کنند.
علایم
علایم این بیماری شامل کوتولگی شدیدی است که در اثر پیدایش شمار زیادی ساقه های کوتاه و باریک از محل طوقهبه وجود می آیند. رشد جوانه های جانبی ساقه، کوچک ماندن، گردشدن و چروکیدگی برگچه ها، زردی بوته و تغییرات ناهنجار در گل ها از دیگر علایم آن است که شامل سبز شدن گلبرگ ها، برگسانی شدن گل ها (فیلودی) و ناباروری است که در نهایت مرگ بوته ها را بهمراه دارد، از جمله نشانه های این بیماری می باشد. در مواردی که گلدهی پس از آلودگی بوته ها رخ می دهد، گل های جدید رشد عادی نداشته و دچار حالت های ناهنجار یاد شده در بالا می شوند.
سایر مطالب:
کنترل سرخرطومی در مزارع یونجه ایتالیایی GEA
معرفی آفات مهم یونجه و راههای مبارزه با آنها
روش های کنترل جارویی شدن یونجه
کنترل ارگانیک
تاکنون هیچ روش کنترلی بیولوژیک یا ارگانیک برای مبارزه مستقیم با این بیماری معرفی نشده است. اما می توان جمعیت زنجرک را که عامل انتقال این بیماری است کنترل کرد.
– استفاده از حشرات پارازیتوئید مانند Anagrus atomus به عنوان عامل کنترل بیولوژیک.
– استفاده از حشرات مفید مانند کفشدوزک ها و بالتوری به عنوان شکارگرهای قوی تخم و لارو.
– کاربرد حشره کش های زیستی حاوی گونه های پارازیت قارچی مانند Metarhizium anisopliae , Beauveria bassiana, Paecilomyces fumosoroseus و گونه Verticillium lecanii در کنترل آلودگی های شدید.
– کاربرد صابون های حشره کش مانند اسپینوزاد ۰.۳۵ml.
کنترل شیمیایی
در گام اول مدیریت، کنترل تلفیقی شامل اقدامات پیشگیرانه و استفاده از عوامل کنترل بیولوژیک توصیه می شود. از سموم کلرانترانیلی پرول به همراه لامبدا سای هالوترین (۰.۵ml/l)، لامبدا سای هالوترین یا سایپرمترین می توان برای کنترل زنجرک استفاده کرد.
اقدامات پیشگیرانه
- استفاده از واریته های مقاوم یا متحمل به بیماری در صورت وجود.
- بازدید پیوسته یونجه زار و ریشه کنی بوته های مشکوک به بیماری در اولین فرصت.
- پرهیز از نقل و انتقال یونجه از یونجه زارهای آلوده به یونجه زارهای سالم.
- آبیاری منظم.
- کوددهی مناسب و متعادل گیاه.
- اطمینان از سلامت گیاهان جهت جلوگیری از ظهور زنجرک های حاصل از تخم های پنهان در بافت گیاهان.
- بازدید مداوم جهت بررسی پوسته لاروها در زیر برگها.
- جمع آوری دستی تخم ها و بخش های آلوده گیاهی.
- استفاده متناوب از تله چسبی زرد برای جذب زنجرک ها.
